پوست پرتقال به همراه لایه سفیدرنگ زیر آن مملو از انواع ویتامین ها و مواد مغذی است. پوست خام پرتقال حاوی ۱.۵ گرم پروتئین و منبع غنی پتاسیم، کلسیم، ریبوفلاوین، ویتامین C و A می باشد. پوست پرتقال همچنین حاوی آنتی اکسیدان های فلاوونوئید بوده که می تواند به کاهش سطح کلسترول کمک کند. همچنین آنتی اکسیدان های موجود در آن همچون هیستامین عمل کرده و برای افراد مبتلا به آلرژی و در کل سلامت ریه مفید است.

درمان سرفه، سرماخوردگی و تسکین استرس برخی از خواص درمانی دمنوش پوست پرتقال هستند.

مدت‌های مدیدی است که در طب سنتی از خواص درمانی این جوشانده بر ای تقویت سیستم ایمنی بدن و سیستم اعصاب استفاده می‌شود.

دمنوش پوست پرتقال دارای خواص ضد میکروبی، ضد ویروسی، ضد باکتری و نیز ضد التهابی است.

پوست پرتقال دارای بافتی چرمی شکل بوده و حاوی غدد روغنی فراوانی است و قرن‌های بسیاری است که از پوست این میوه و دیگر مرکبات در موارد پزشکی استفاده می‌شود.

محققان می‌گویند پوست پرتقال مرکز تجمع بسیاری از خواص از جمله خواص آنتی‌اکسیدانی و آنزیم‌های اساسی است که در خود پرتقال کمتر وجود دارد.

از پوست پرتقال برای مصارف آشپزی هم استفاده می‌شود. از پوست خوش طعم این میوه در تهیه کیک‌ها و شیرینی‌جات و نیز نان‌ها و موارد بسیاری دیگر استفاده می‌شود.

پوست پرتقال دارای ویتامین‌های C و B1 و فولیک اسید، فلاوونوئید، آلفاکاروتن و بتاکاروتن است.

منبع++

 برای تقویت حافظه تمرکز حواس داشته باشید. تمرکز، یعنی توجه، دقت اختصاصی و منحصر به فرد، درباره یک شی‏ء، یک هدف، یا یک موضوع.از راه‌های مفید در تقویت حافظه و ورزش دادن آن، حفظ کلمات (خواندن موثر) است.

خوب مشاهده کردن هم کمک بزرگی می کند. آیا تابه حال اندیشیده اید که چرا به سادگی نقشه ایتالیا را به خاطر می‏آورید؛ اما به دشواری می‏توانید شکل سرزمین‏های انگلیس یا فنلاند را به یاد آورید؟ جواب اینست که از کودکی آموخته اید ایتالیا شبیه یک چکمه است. یادتان باشد که از قدرت تصویر ذهنی خود بیشتر استفاده کنید! متخصصان حافظه می‏گویند: هر چه به تصویر درآید، به سادگی در خاطر سپرده می‏شود.

پیامبر( ص) دراین باره می فرمایند:

دانش گنجینه ‏هایى دارد و كـلـیدهاى آن پرسش است؛ پس ، خدایتان رحمت كند، بپرسید ، كه با این كار چهار نفر اجر مى ‏یابند: پرسشگر ، پاسخگو ، شنونده و دوستدار آنان .(تحف العقول : 41 منتخب میزان الحكمة : 260)

 امام صادق(ع) نیزمی فرماید: حكایت و بدبختى مردم براى اینست كه نمى‏پرسند. (كافى، ج‏1، ص‏40)

 آیا با خوردن غذاهای مختلف می‌توانیم حافظه‌مان را تقویت کنیم؟ چه موادی باعث تقویت حافظه می‌شوند؟ درست است كه با گرسنه‌شدن قدرت تمرکز و حافظه‌مان کم می‌شود؟ آیا چاقی یا لاغری هم در میزان حافظه موثر است؟ بهترین وعده‌ای که قدرت تمرکز را در انسان بالا می‌برد، کدام است؟

آیا با خوردن غذاهای مختلف می‌توانیم حافظه‌مان را تقویت کنیم؟ چه موادی باعث تقویت حافظه می‌شوند؟ درست است كه با گرسنه‌شدن قدرت تمرکز و حافظه‌مان کم می‌شود؟ آیا چاقی یا لاغری هم در میزان حافظه موثر است؟ بهترین وعده‌ای که قدرت تمرکز را در انسان بالا می‌برد، کدام است؟

واقعا نوع تغذیه می‌تواند روی حافظه ما تاثیر مثبت یا منفی بگذارد؟

در این رابطه گفت‌وگویی با دکتر سیدعلی کشاورز، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و مدیرگروه تغذیه دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام دادیم که می‌خوانید:

 آیا با خوردن غذاهای مختلف می‌توانیم حافظه‌مان را تقویت کنیم؟

بله، تغذیه به روش‌های مختلف روی حافظه انسان تاثیر می‌گذارد.

چه موادی باعث تقویت حافظه می‌شوند؟

ماهی به علت داشتن چربی امگا3، گوشت‌ قرمز و گوشت انواع پرندگان به دلیل داشتن آهن، ویتامین CC موجود در میوه‌ها و سبزیجاتی مانند مرکبات، توت‌فرنگی، گریپ‌فروت، انار، گوجه‌فرنگی، کلم بروکلی، هویج و سویا به علت تاثیر آن در بهبود عملکرد سلول‌های عصبی، ویتامین‌های گروه B به‌ویژه B6 و B12 و تیامین که در مخمر، جوانه‌ گندم، برنج قهوه‌ای، دانه‌ سویا، جوی دوسر، عدس،تخمه‌ آفتابگردان و گردو وجود دارند، روی که منبع آن گوشت، جگر، غلات سبوس‌دار، محصولات سویا، لوبیای خشک، تخم‌مرغ، پنیر، حبوبات و سبزیجات سبز تیره و زرد است و ید که بر عملکرد  غده تیرویید اثر می‌گذارد.

امگا3 چطور باعث افزایش حافظه می‌شود؟

اسید‌های چرب امگا 3، باعث حفاظت غشای خارجی سلول‌های عصبی می‌شوند و مغز انسان می‌تواند فعالیت‌های خود را بهتر انجام دهد.

منبع:+++

زيتون درختچه اي است به ارتفاع تقريبا سه متر ولي هنگاميكه در شرايط مساعد پرورش مي يابد ارتفاع آن حدود 1مترو قطر تنه اش به 3 متر ميرسد. چوب درخت زيتون بسيار سخت و مقاوم است  . رنگ آن زرد است كه خطوطي قهوه اي رنگ در آن وجود دارد .

از چوب زيتون براي تهيه اشياء چوبي ظريف استفاده مي شود . برگهاي آن سبز رنگ ، بيضوي و  دراز و بوضع متقابل يكديگر بر روي ساقه قرار گرفته اند .

نحوه استفاده : به عنوان سالاد و جانشین غذا استفاده میگردد و خواص بسیار زیادی دارد که در زیر به آن اشاره خواهد شد :
خواص : زیتون Olive
نام علمی Olea europaea
گیاه شناسی
زیتون درختچه ای است به ارتفاع تقریبا سه متر ولی هنگامیکه در شرایط مساعد پرورش می یابد ارتفاع آن حدود 12متر و قطر تنه اش به 3 متر میرسد .
چوب درخت زیتون بسیار سخت و مقاوم است . رنگ آن زرد است که خطوطی قهوه ای رنگ در آن وجود دارد . از چوب زیتون برای تهیه اشیاء چوبی ظریف استفاده می شود . برگهای آن سبز رنگ ، بیضوی و دراز و بوضع  متقابل یکدیگر بر روی ساقه قرار گرفته اند ...

منشاء درخت زیتون احتمالا منطقه مدیترانه بوده و از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است .
زیتون معمولا در اوائل تابستان شروع به گل دادن می کند و میوه آن کم کم ظاهر می شود . در اواخر تابستان میوه آن به ثمر می رسد . در این هنگام زیتون سبز است و بتدریج تبدیل به بنفش و قهوه ای و  سپس سیاه می شود بطوریکه در اواخر پائیز که موقع برداشت میوه است رنگ آن بکلی تیره است .

.پسته رژیم غذایی سالمی برای قلب است که نمودار احتمال بیماری های قلبی عروقی را در انسان کاهش می دهد. پسته غنی از آنتی اکسیدان لوتین است.

پسته،عضو ثابت آجیل با وجود جثه کوچک خود سرشار از منابع مفید و مغذی برای سلامتی انسان است.در ادامه خواص مفید و داروییاین میوه به همراه مضرات آن را بررسی خواهیم کرد.

در مطالعات اخیر که در دانشگاه دولتی پنسیلوانیا انجام شده است پی بردند که خوردن روزانه چند مغز پسته (که دارای ترکیبات سالم و رژیم کم چربی است) منجر به کاهش قابل توجه سطح کلسترول LDL یا کلسترول بد خون می شود. کاهش سطح کلسترول بد به معنای باز ماندن شریان های بدن و انجام کامل عمل خون رسانی قلب می شود.

نقل قول از تحقیقات دکتر پنی کریس - اترتون: «در مطالعات ما نشان داده شد پسته رژیم غذایی سالمی برای قلب است که نمودار احتمال بیماری های قلبی عروقی را در انسان کاهش می دهد. پسته غنی از آنتی اکسیدان لوتین است. لوتین معمولاً در سبزیجات سبز رنگ و میوه های رنگ روشن یافت می شود. پسته در بین آجیل های دیگر در سطح غذایی بالاتری قرار دارد. لوتین پسته از کلسترولی که باعث بسته شدن شریانها می شود، جلوگیری می کند.» حتی در مطالعه ای مقدار پسته خورده شده توسط داوطلبان را افزایش دادند که آزمایش آنها نتیجه بهتری را نشان داد.

 تشویق کودک به این که نوشیدنی خود را تا آخرین قطره سرکشد، بیش از آنکه برای او نفعی در برداشته باشد متضمن ضرر زیادی است. اگرچه کالری مواد غذایی سریعا سوخته می‌شود، اما در عوض عادات بد تغذیه‌ای همچنان به قوت خود باقی خواهند ماند. 
 پروفسور گیبس و رناتا فورسته از دانشگاه بریگهام یونگ به این نتیجه رسیده‌اند که چاقی در کودکان 24 ماهه ماحصل شیوه تغذیه آنها در دوران شیرخوارگی بوده است. 
 فورسته می‌گوید: "اگر کودکی در سن دو سالگی دچار اضافه وزن است، این عامل او را در مسیری قرار خواهد داد که نتیجه آن چاقی وی را در مراحل بعدی زندگی در پی خواهد داشت. و این جای بسی نگرانی دارد.‌"
 محققان این دانشگاه به بررسی داده‌های بیش از 8هزار خانواده پرداخته و متوجه شدند نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شدند، 5/2 بار بیشتر از نوزادانی که در شش ماه نخست زندگی خود با شیر مادر تغذیه شده‌اند، در معرض چاقی قرار داشته‌اند. 
 اما به گفته این محققان، این الگو فقط به تغذیه با شیر مادر مربوط نمی‌شود.  گیبس که یکی از محققان این طرح بوده و نتیجه تحقیقات خود را در مجله چاقی کودکان به چاپ رسانده است، می‌گوید: "به نظر می‌رسد که این الگو‌های تغذیه‌ای کودکان است که مسیر چاقی آنها را مشخص می‌کند.‌"
 قرار دادن نوزادان آن هم به همراه یک بطری شیر خطر چاقی آنها را تا میزان 36 درصد افزایش می‌دهد. همچنین تغذیه زودهنگام نوزاد با غذای جامد آن هم قبل از چهار ماهگی می‌تواند خطر چاقی او را تا 40 درصد افزایش دهد. 
 فورسته می‌گوید: "روش غذا خوردن قبل از به خواب رفتن آن هم به شیوه‌ای که کودک نتواند الگو‌های تغذیه‌ای خود را تعیین نماید به تدریج استوار می‌گردد."
 او همچنین می‌گوید که طبیعت تغذیه با شیر مادر به نوزاد کمک می‌کند تا زمان سیر شدن خود را به خوبی‌ تشخیص دهد. اما این مهارت را باید به نحوی به نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند نیز آموخت. 
 او می‌گوید: "اگر نوزاد خود را با شیشه شیر تغذیه می‌کنید و سعی دارید تا خوردن او را تنظیم کرده و راه درست تغذیه را برای او هموار نمایید، هنوز هم دیر نشده است. در زمانی که نوزاد سیر می‌شود و شیشه شیر را به کناری می‌زند بایستی تغذیه او را متوقف کنید. سعی نکنید تا به زور او را وادار کنید تا تمام محتوی شیشه را سربکشد.‌"
 تغذیه با شیر مادر در خانواده‌های فقیر و تحصیل نکرده در سطح پایینی قرار دارد. سالی فیندلی، استاد بهداشت عمومی‌ در دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: "بر اساس تحقیقات جدید صورت گرفته از سوی محققان دانشگاه بریگهام یونگ این نکته روشن می‌شود که تمرین تغذیه درست کودکان می‌تواند میزان چاقی آنها را تا میزان قابل توجهی کاهش دهد.‌"
 فیندلی می‌گوید: "تغذیه با شیشه شیر می‌تواند به نحوی اعمال حرکتی نوزاد را در زمان خوردن شیر تغییر دهد و آن دسته از نوزادانی که فقط با شیشه شیر تغذیه می‌شوند (فقط با شیشه یا گاهی هم با شیر مادر) بیشتر در معرض آن می‌باشند که به شیر آنها شیرین‌کننده یا دیگر غلاتی اضافه نمایند آن هم قبل از آن که این غلات را با قاشق به آنها بخورانند. 
 طرح آتی گیبس و فورسته ارزیابی ‌مجدد رابطه میان تغذیه با شیر مادر و رشد ادراکی کودکان است. فورسته سابقا تحقیقی در رابطه با این که چرا مادران تغذیه با شیر خود را متوقف می‌کنند منتشر کرده بود. 
 گیبس می‌گوید: "جامعه پزشکی به دنبال یافتن ریشه‌های بیماری همه‌گیر چاقی است و حتی بیش از آن نیز محققان توجه خود را به دوران کودکی که از اهمیت بسیار زیادی نیز برخوردار است معطوف کرده‌اند. 

با مقاومت بدن در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها جست‌وجو برای یافتن دارو‌های جایگزین بیش از گذشته اضطراری شده است. آنچنان که "زوکورمیر" پی برده است، احتمال دارد پاسخ به چرایی مقاومت آنتی‌بیوتیکی بدن در خاک نهفته باشد. 
میکروب چیست؟
میکروب‌ها موجودات زنده بسیار ریزی هستند که با چشم دیده نمی‌شوند. در تنوع‌های غیرقابل شمارشی وجود دارند و در هر جایی از سطوح بالای جو تا کف اقیانوس‌ها پیدا می‌شوند. انواع میکروب‌ها عبارتند از:
باکتری
این موجود اغلب در زندگی واقع بر زمین حکومت می‌کند. باکتری در هر کجای این سیاره پیدا می‌شود از کف اقیانوس و درون هر موجود زنده‌ای حتی در یک سلول انسانی نیز ده باکتری وجود دارد. احشا انسان به تنهایی دارای یک کیلوگرم باکتری است. به ازای هر انسانی 50 تن باکتری در زمین وجود دارد.
باکتری دریایی (آرکائی) 
آرکائی در سال 1977 به عنوان یکی از باکتری‌هاي خاص در زمین دسته‌بندی شد. قبلا چنین تصور می‌شد که این میکروب‌های به ظاهر ساده و قدیمی فقط در محیط‌هایی مانند چشمه‌‌های گرم آتشفشانی و یخ رود‌ها وجود دارد. ولی امروزه می‌دانیم که در هر جایی از جمله در ناف انسان یافت می‌شوند.

 آغازیان (پروتیستا) 
با پیچیدگی بیشتری نسبت به باکتری در گروه "ایوکار یوتس‌ها" دسته‌بندی می‌شوند، این گروه شامل گیاهان، حیوانات و قارچ‌ها است. بنابراین، این موجود تک‌سلولی از بسیاری جهات از جمله ظرفیت تولید بیماری‌ها شبیه باکتری است.

قارچ‌ها
قارچ‌ها از موجودات شبکه‌ای و گسترده که در ریشه درختان دیده می‌شوند تا میکروب‌های تک‌سلولی و ريز موجود در مخمر‌ها و کپک‌ها وجود دارند.
قارچ به رشد گیاهان کمک و در خمیر نان آنتی‌بیوتیک‌هایی تولید می‌کند که باعث مسمویت ما می‌شود.
حدود یک قرن است که آنتی‌بیوتیک‌ها انسان را از بیماری‌هایی که زمانی در بین مردم مرگ و مير راه می‌انداختند، نجات داده است. در دهه 1850 از هر 10 کودک متولد شده در بریتانیا چهار کودک براثر نوعی بیماری نظیر وبا، سیاه سرفه و سینه‌پهلو -که امروزه قابل درمان است و فقط آثاری از گذشته آن را می‌دانیم- از بین می‌رفتند.
آنچه اکنون پیش آمده این است که باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک در بدن بیماران روبه افزایش است و این دشمنان قدیمی که فکر می‌کردیم آنها را شکست داده‌ایم، قوی‌تر از گذشته ظاهر می‌شوند. دارو‌هایی که زمانی این باکتری‌های کشنده را از بین می‌بردند، اکنون بی‌ارزش شده‌اند. علاوه بر این آنتی‌بیوتیک‌هایی که اکنون برای درمان‌ بيماري‌ها موثرند، در آینده بی‌فایده خواهند بود. بیمار‌ی‌هایی مانند سینه پهلو، سل و سایر امراض کشنده در سیستم ایمنی ضعیف بدن تقویت می‌شوند.
خوشبختانه میکروبیولوژیست‌ها در جست‌وجوی یافتن راه‌حل‌های جدید برای مبارزه با عفونت هستند و قوی‌ترین داروی درمان بیماری‌های عفونی ممکن است در جایی باشد که کمتر از هرجای دیگر انتظار یافتن آن را دارید. این دارو‌ درست زیر پای شما قرار دارد. 
محققان دانشگاه راکفلر نیویورک به دنبال یافتن ژن‌های کشف نشده‌ای در باکتری خاک هستند. مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنقدر ناجور است که سازمان جهانی سلامت هشدار داده است که انسان با دنیای پس از آنتی‌بیوتیک مواجه است. دنیایی که اطمینان از سلامت در برابر عفونت باکتری‌یایی موضوعی مربوط به گذشته است.
در ماه آوریل سال 2014 اعلام شد که این تهدید جدی، یک پیش‌بینی برای آینده نیست، بلکه هم اکنون در هر منطقه‌ای از جهان رخ می‌دهد و این توانایی بالقوه را دارد که هر انسانی را در هر سنی و در هر کشوری مورد حمله و تاثیر قرار دهد. اکنون این خطر بزرگ‌ترین تهدید برای سلامت عمومی است. بیشتر افراد قارچ موجود در نان کپک زده که سرچشمه پنی‌سيلین است و یا احتمالا مولکول‌های ساخته شده رایانه‌ای را سلاحی برای مقابله با میکروب‌ها می‌دانند. اما در واقع، خود باکتری‌‌ها بزرگ‌ترین منبع منحصر به فرد دارو‌های آنتی‌بیوتیکی هستند. دلیل این موضوع بسیار ساده است: باکتری‌ها میلیون‌ سال با یکدیگر مبارزه کرده‌اند.
پروفسور "شون برادی" مسئول گروه تحقیق دانشگاه راکفلر می‌‌گوید: "طبیعت میلیون‌ها سال با مقاومت این ژن‌ها مبارزه کرده است و این به ما بستگی دارد كه چگونه زبان باکتری‌ها را یار بگیریم."
هر نقطه و گوشه‌ای از جهان از کف اقیانوس‌ها گرفته تا دهان شما قلمروی برای باکتری‌ به شمار می‌رود. آنتی‌بیوتیک‌ها سلاح‌هایی هستند که باکتری‌ها علیه یکدیگر از آنها استفاده کرده‌اند و ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی راه‌های دفاعی نوع دیگر باکتری‌هایی هستند که با گذشت زمان آن را بهبود بخشیده‌اند. 
پروفسور برادی می‌گوید: "واضح است که هر دارویی یک منشا طبیعی دارد. نکته کلیدی موضوع که ما باید بفهمیم این است که طبیعت با مبارزه دارویی ما چگونه مبارزه می‌کند."
جست‌وجو برای موفقیت
گروه راکفلر تاکنون صد نمونه خاکی را بررسی كرده‌اند، ولی برای آن که تحقیق آنها واقعا موثر باشد، می‌خواهند تعداد بیشتری نمونه را بررسی کنند تا بتوانند یک نقشه بیوسنتزی از میکروب‌های خاک تهیه كنند. آنها بدین‌منظور از ساکنان تمام پنجاه ایالت کشور خود خواسته‌اند که نمونه‌ای از خاک محل خود را برای بررسی و تحلیل به آزمایشگاه‌ دانشگاه راکفلر بفرستند. "ژرمی فارار" سرپرست يك گروه دارويي و "مارك وول‌هوپ" پروفسور دانشگاه ادینبورگ می‌گویند: "مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیازمند تلاش جهانی برای مبارزه علیه این پدیده است."
این دو نفر در مقاله‌ای که در نشریه نیچر نوشتند، پیشنهاد می‌کنند که یک پانل بین‌المللی برای ساخت معادل آنتی‌بیوتیک‌ ایجاد شود تا از آن طریق بتوان مستندات را مدیریت، دارو‌های جدید یافت شده را آزمایش و اطمینان حاصل کرد که سیاست‌های منسجمی در سطح جهان در پیش گرفته شده است. آنها نوشته‌اند، مقاومت ضد میکروبی یک مشکل جهانی است که نیازمند راه‌حل‌های جهانی است. تاکنون واکنش بین‌المللی به این موضوع ضعیف بوده است. سازمان سلامت جهانی بالاخره پذیرفت که مقاومت ضد میکروبی فقط با قوانین بهداشت جهانی، کاهش خواهد یافت.
مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی بدن بر اثر سه عامل ایجاد شده است:
 تجویز بیش از حد آنتی‌بیوتیک توسط پزشکان
 ضایعات کشاورزی
 فقدان دارو‌های جدید برای جایگزیني آنتی‌بیوتیک
مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک منجر به تقویت‌ حالت مقاومت باکتری‌ها شده است. به عبارت دیگر ما یک نیروی تکاملی برای گسترش مقاومت دارویی ایجاد کرده‌ایم. آنتی‌بیوتیک‌ها به خودی خود سبب ایجاد ژن‌های مقاومت در باکتری‌ها نمی‌شوند. این ویژگی‌ ابتدا در جمعیت میکروبی رخ می‌دهد و به اندازه انواع مختلف باکتری‌ها قدمت و عمر دارند. اما دارو‌های آنتی‌بیوتیک آن دسته از باکتری‌هایی را که به طور طبیعی مقاومت چندانی ندارند از بین می‌برد و باکتری‌های مقاوم را باقی می‌گذارند. این شرایط سبب می‌شود تعداد زیادی باکتری دارای ژن مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک باز تولید شوند.
آنتی‌بیوتیک‌ها وقتی که عفونت‌ باکتری‌یایی ایجاد می‌شود، نجات‌دهنده هستند. ولی تعداد زیادی از مردم وقتی که اصلا هیچ نوع عفونت ناشی از باکتری ندارند و دچار عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی معمولی یا آنفلوانزا می‌شوند به سراغ آنتی‌بیوتیک می‌روند.
مصرف آنتی‌بیوتیک در چنین شرایطی باکتری‌های مفید موجود در بدن انسان را از بین می‌برد و علاوه بر آن شرایط ادامه حيات باكتري‌هاي مقاوم را وخيم‌تر مي‌كند. اين وضعيت مي‌تواند منجر به ظهور شرايط مقاومت آنتی‌بیوتیکی یک بیماری بر اثر سهيم‌ شدن ژن‌ها با یکدیگر می‌شود. سهیم شدن ژن‌ها از طرق مختلفی نظیر "انتقال افقی ژن‌" انجام می‌شود.
انسان فقط قادر است ژن خود را به فرزندانش منتقل کند، ولی باکتری‌ می‌تواند ژن‌ خود را با ژن‌های سایر باکتری‌ها ترکیب كند. ژن‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ می‌توانند در میان انواع باکتری‌ها از باکتری‌های خوش‌خیم و مفید گرفته تا باکتری‌های بیماری‌زا شناور شوند.
بدتر از همه این که اکنون با شرایط ظهور میکروب‌های قوی مواجهیم که در برابر بسیاری از دارو‌ها مقاوم هستند و ژن‌های مقاومت را از منابع مختلف به دست آورده‌اند.
یک عامل اصلی دیگر در ورای مقاومت آنتی‌بیوتیکي، افزایش استفاده از دارو‌ در کشاورزی است. هر چند این کار در اروپا ممنوع شده است، ولی در ايالات متحده از آنتی‌بیوتیک‌ به عنوان یک عامل محرک رشد سریع در دامداری‌ها و تغذیه فله‌ای گاو‌ها و خوک‌ها برای جلوگیری از گسترش بیماری در آغل‌ آنها استفاده می‌شود.
بیشتر از نیمی از آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده در ایالات متحده به حیوانات اهلی خورانده می‌شود که سبب ترویج مقاومت آنتی‌بیوتیکی ژن‌ها در محیط شده است. و سرانجام این که در ربع قرن گذشته هیچ نوعی آنتی‌بیوتیک جدیدی کشف نشده است.
همه انواع مختلف آنتی‌بیوتیکی که امروزه تجویز می‌شوند از اکتشافات مورد تایید عصر طلایی کشف آنتی‌بیوتیک در فاصله بین 1940 تا 1980 است.
از آن به بعد پیشرفت در این زمینه بسیار اندک بوده است و در حالی که باکتری خود را برای مقاومت بیشتر آراسته و آماده کرده است ما سلاح جدیدی برای مبارزه با آنها تولید نکرده‌ایم.
زمان خاکی شدن
دکتر برادی می‌گوید که هرچند آینده مقاومت آنتی‌بیوتیکی ناخوشایند به نظر می‌رسد، ولی زمینه بالقوه اکتشاف دارو‌های جدید فراوان است، چون دانشمندان تاکنون فقط به بخش کوچکی از باکتری‌های موجود در زمین توجه کرده‌اند. توجه ما به این اندک مقدار در گذشته، موجب نجات جان تعداد زیادی از مردم شده است، در حالی که به مقدار زیادی از آن بی‌توجه بوده‌ایم و از این پس باید بیشتر به آن بپردازیم. آنچه تاکنون انجام داده‌ایم مانند این است که به جای توجه به کل جهان بیرونی فقط به اتاق خواب خود توجه کرده‌ایم.
نکته حائز اهمیت‌تر آن که از سه زیستگاهی که در جهان دارای بیشترین میزان باکتری هستند یعنی اقیانوس، احشا و دل و روده و خاک ـ خاک دارای متنوع‌ترین انواع باکتری‌ها است.
خاک آنتی‌بیوتیکی تولید کرده که توسط شرکت دارو‌سازی "مرک" جداسازی شده است. طرز کار این داروی جدید دخالت در روش تولید انرژی باکتری از اسید چرب است. یک نوع شيمي جديد در آنتی‌بیوتیک‌ها.
برادی می‌‌گوید: تاکنون مانع اولیه برای بررسی گسترده‌تر ژن‌ها محدودیت آزمایشگاهی آزمایش کردن گونه‌های جدیدی است که در طبیعت رشد می‌کند.
وی توضیح می‌دهد که بیشترین انواع باکتری‌ها در شرایط آزمایشگاهی رشد نمی‌کنند و از طرفی این مشکل وجود داشته است که ما فقط می‌توانیم روی نمونه‌های آزمایشگاهی کار کنیم. با پیشرفت‌های جدید به ترتیب درآوردن دی.‌ان.‌ای، زیست‌شناسان اکنون به جای اجبار برای رشد دسته‌ای از میکروب‌ها قبل از فراهم شدن امکان بررسی آنها، می‌توانند در مورد اطلاعات ژنتیکی آنها مطالعه کنند.
تاکنون پی برده‌اند که در خاک خشک ترکیبی از باکتری‌ها وجود دارد که می‌توانند انواع مولکول‌ها را تولید کنند. دانشمندان به چه چیز دیگری دست خواهند یافت؟ مطمئنا آنها اکتشافات جدیدی خواهند داشت. 
برادی می‌گوید که در هر قاشق پر از خاک که بررسی می‌کنیم، چیز‌های جدیدی می‌یابیم. بنابراین شاید چشم‌انداز مبارزه علیه بیماری‌ها آنقدر‌ها هم ناخوشایند و نگران‌کننده نباشد.
مقاومت آنتی‌بیوتیکی چگونه عمل می‌کند؟
 ژن‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک به صورت طبیعی و با درصد اندکی از جمعیت باکتری به وجود می‌آیند. ولی در زمان فقدان آنتی‌بیوتیک ژن‌ها هیچ فایده‌ای ندارند و شیوع آنها اندک است.
جمعیت (مجموعه) باکتری‌ها در معرض آنتی‌بیوتیک قرار می‌گیرند و اکثریت آنها که مقاومت طبیعی چندانی ندارند، از بین می‌روند. باکتری‌های مقاوم در حالی که داروی آنتی‌بیوتیک استمرار ندارد و استفاده نمی‌شود جان سالم به در مي‌برند و باقی می‌مانند.
باکتری‌های مقاوم باقیمانده به صورت معمول تکثیر می‌شوند و چون باکتری خیلی سریع باز تولید می‌شود دسته‌ای از باکتری‌ها به وجود می‌آیند که در مقابل آنتی‌بیوتیک مقاوم هستند.
اگر این دسته از باکتری‌ها مجددا در معرض آنتی‌بیوتیک قرار گیرند، آنتی‌بیوتیک روی آنها تاثیر کمی دارد. در این حالت یک مقاومت ژنتیکی طبیعی که زمانی بسیار نادر بود به طور گسترده اتفاق می‌افتد و استعمال دارو بی‌فایده است.

منبع : مجله دانشمند

شاید صورت مسئله تفاوتی نداشته باشد و در هر دو مورد مقداری اضافه وزن وجود دارد که با کم کردن میزان کالری دریافتی و افزایش مصرف کالری مشکل حل خواهد شد. اما در واقع افرادی که فقط چند کیلو اضافه وزن دارند، حتی از نظر ساختار عصبی ‌مغز با افرادی که دچار چاقی هستند، تفاوت دارند. در این نوشتار ما به بررسی این تفاوت‌ها و راه حل‌های متناسب می‌پردازیم.
تاکنون چندبار رژیم گرفته‌اید؟ وزن ایده‌آل شما از نظر خودتان چند است و چقدر تلاش کرده‌اید به این وزن برسید؟ فکر می‌کنید وقتی به وزن ایده آلتان برسید، چقدر خوشحال‌تر خواهید بود؟ جواب این سوالات نقش مهمی ‌در رسیدن به وزن ایده‌آل و سلامت جسمی ‌دارد، اما بعد از دهه‌ها مطالعه دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند، باوجود اینکه انگیزه بسیار اهمیت دارد، اما به تنهایی نمی‌تواند در رسیدن به وضعیت سلامت جسمی ‌موثر باشد. 
بگذارید از آموزش رانندگی مثال بزنم. اولین باری را که پشت خودرو نشسته بودید را به خاطر می‌آورید؟ همزمان با گوش سپردن به راهنمایی‌های مربیتان سعی داشتید یاد بگیرید گاز، کلاچ، دنده و ترمز چه کاربردی دارند و چطور می‌توان از آنها برای به حرکت درآوردن خودرو استفاده کرد. از جلسات بعد دیگر نیاز به توضیح مربی ‌نبود. اما آیا با این اوصاف شما رانندگی بلد بودید؟
طبیعتا خیر. در جلسات بعد شروع به تمرین عملی کرده و هربار که می‌خواستید خودرو را روشن کنید به ترتیب کارهایی که برای روشن کردن خودرو لازم می‌دانستید انجام داده و شروع به حرکت می‌کردید. بعد از چند جلسه تمرین این کار آسان‌تر بود، اما باز هم خود را راننده نمی‌دانستید. حال بعد از چند سال رانندگی نگاهی به خود بیندازید. چقدر وقت و انرژی صرف هماهنگ کردن گاز و کلاچ می‌کنید؟
در مورد رژیم‌های لاغری هم چنین قاعده‌ای برقرار است. اولین باری که تصمیم بگیرید از برنامه ثابت غذایی پیروی کنید، اتفاقی که برای شما می‌افتد این است که تمام طول روز ذهنتان مشغول بررسی برنامه خوردن شماست. از صبحی که بیدار می‌شوید و طبق عادت همیشگی قبل از شستن صورت سراغ یخچال می‌رفتید، ذهن شما مشغول وادار کردن شما به تغییر جهت از یخچال به بخش‌های دیگر خانه است. تغییر عادت روزانه آنقدر انرژی نیاز دارد که شاید با رسیدن به اواسط روز بدون آنکه فعالیت سنگینی انجام داده باشید دچار خستگی یا احساس کسلی شوید. 
مغز دو نوع سیستم برای کنترل رفتار دارد. سیستم اول در رفتارهای تمرین نشده و جدید فعال می‌شود بسیار انرژی‌بر بوده و توجه عنصر اصلی در این کارکرد است. وقتی فردی برای اولین بار شروع به تغییر رفتار غذایی می‌کند، برای یاد گرفتن و مهارت در رفتار نیاز به فعال نگه داشتن سیستم توجه دارد. توجه به مقدار غذا در هر وعده، توجه به نحوه انتخاب خوراکی‌ها، توجه به زمان‌بندی هر وعده غذایی و... . اما سیستم دوم که سیستمی خودکار است، همزمان با کمترین خطا انرژی بسیار کمتری هم نیاز دارد، زیرا به توجه نیاز ندارد و از تمرین رفتار در گذشته حاصل شده است. بنابراین بعد از چند هفته تمرین و رعایت برنامه غذایی، راحت‌تر می‌توانيد زمان‌بندی و محدودیت کالری را تنظیم کنید. براین اساس کسانی که بیش از دوماه بتوانند رژیم غذایی خود را نگه دارند، کمتر از سایرین دچار شکست یا عود خواهند شد.
دانشمندان برای توجیه نحوه فعالیت سیستم مغزی کنترل کننده رفتار از مثال ماهیچه استفاده می‌کنند. این دانشمندان سیستم کنترل‌کننده رفتار را مانند ماهیچه‌ای می‌دانند که در برخی افراد به دلایل مختلف ضعیف شده، اما می‌توان با تمرین‌های عملی به بازگشت توانایی‌ها و چه بسا قوی‌تر کردن آن دست یافت. مغز یک فرد چاق مثل ماهیچه‌ای که دچار ناتوانی شده و باید با فیزیوتراپی کارکردهایش را بازیابد، در تشخیص و تنظیم سیستم خوراکی سالم دچار ناتوانی شده و باید با تمرین‌های مداوم می‌تواند کارکردهایش را به دست آورد. 
مثلا می‌توانید با تغییر رفتارهای کوچک مثل صاف نگه داشتن شانه‌ها در طول روز یا حتی تمرین نوشتن با دست مخالف شروع به تقویت این ماهیچه کنید. یکی از روش‌هایی که به کنترل رفتار بسیار کمک می‌کند، توجه به خودِ رفتار است. در تحقیقات اثبات شده ثبت روزانه کالری مصرفی در کاهش آن موثر است. حتی انجام رفتاری مشابه مثل ثبت مخارج روزانه نیز می‌تواند منجر به توانمند شدن شما در کنترل رفتارهایتان از جمله رژیم غذایی شود. 
و نکته جالب‌تر این است که تحقیقات بسیار زیادی اثبات کرده‌اند آگاهی از شیوه عملکرد مغز به افراد در تنظیم رفتارهایشان کمک کرده و عامل موثری در تغییر رفتارهای آسیب‌زننده است. آگاهی از نحوه مصرف انرژی در مغز هنگام تغییر عادت‌ها به شما کمک می‌کند از خودتان انتظار نداشته باشید زمانی که مشغول دادن امتحانات هستيد یا برای مراسم ازدواجتان آماده می‌شوید، شروع به رژیم گرفتن کنید. بنابراین با خوشحالی به شما می‌گویم، مطالعه این نوشته شما را یک قدم به تناسب اندام نزدیک‌تر کرده است.

"لیلیان آنکومی" به ما می‌گوید که مطالعه ژن‌ انسان چگونه به‌طور اساسی موجب ازدیاد طول عمر افراد می‌شود.
نظرتان درباره داشتن عمر طولانی چیست؟ آیا دوست دارید بیش از صد‌سال عمر کنید؟ این سوالی است که همه ما ممکن است درباره آن فکر کنیم. در ماه‌های اخیر برخی از پیشگامان این رشته اعلام کرده‌اند که توجه خود را بر یافتن ژنی که کمک کند عمر طولانی‌تری داشته باشیم، معطوف کرده‌اند.
هدف مورد نظر آنان درمان کردن بیماری‌هایی است که در دوران پیری بر زندگی ما اثرگذار است. دانشمند پیشگامی که با مطالعات خود به ما در داشتن عمر طولانی‌تر کمک می‌کند "کریگ ونتر" نسل‌شناس انسان‌دوست و کارآفرینی است که در پروژه‌ بررسی ژنوم انسان فعال است. ونتر از اولین کسانی است که اطلاعات علمی ژنتیکی‌اش در سال 2011 منتشر شد.
او در ماه مارس سال 2011 اعلام کرد که آخرین پروژه‌اش نیاز به سرمایه‌ای هفتاد میلیون دلاری دارد تا بتواند شرکتی جدید با نام "شرکت طول عمر انسان" يا اچ‌ا‌‌ل‌آي تاسیس کند.
البته ونتر در این کار تنها نیست. در ماه سپتامبر 2013 "لری پیج" مدیر عامل گوگل اعلام کرد که "آرت لوینسن" را به عنوان مسئول "ژنتیک طول عمر" شرکت در کالیفرنیا (کالیکو) منصوب کرده است.

مسئولیتی بزرگ
دو شرکت کالیکو و اچ‌ا‌‌ل‌آي، شرکت‌هایی نوپا با افکار متهورانه هستند. این موضوع به ویژه زمانی که متوجه می‌شویم تعداد انگشت‌شماری بیمار تحت آزمایش‌های مبتنی بر تحقیقات ژنومی قرار گرفته‌اند، قابل تامل‌تر است.
فعالیت این شرکت‌ها این سوال را پیش می‌آورد که چگونه می‌‌خواهند از پیر‌ شدن انسان‌ها پیشگیری کنند؟ و درمان پیری چگونه خواهد بود؟
شرکت اچ‌ا‌‌ل‌آي کار خود را با خرید دو دستگاه پیشرفته تنظیم توالی ژن از یک شرکت انگلیسی آغاز کرده است. این کار با مرتب کردن ژنوم 40 هزار نفر شروع شده و تا یکصد هزار نفر در سال افزایش خواهد یافت. شرکت اچ‌ا‌‌ل‌آي امیدوار است که به صورت همزمان بتواند نوعی باکتری بسیار ریز را که در بدن انسان زندگی می‌کند دسته‌بندی و توالی سوخت‌وسازي آن را مشخص کند و از این طریق اطلاعات ژنتیکی بیوشیمیایی بدن را به دست آورد.
مسئولیت بسیار بزرگی است ولی ونتر اطمینان دارد که این شیوه جمع‌آوری داده‌های ژنتیکی به بزرگ‌ترین سوال زندگی و مرگ بشر پاسخ خواهد داد و دوران جدیدی را در علم پزشکی به وجود خواهد آورد.
او می‌گوید؛ ما با این روش ممکن است به درک بهتری از چگونگی افزایش طول عمر انسان برسیم. البته اگر همه آنچه که به دست می‌آوریم توالی ژن‌ها می‌بود من وقت و سرمایه خود را صرف این کار نمی‌کردم.
امکان بالقوه موجود این است که ما گرایش‌های ژنتیکی خود برای بیماری و سلامت بدن را به صورت واقعی‌تری بفهمیم. فکر می‌کنم برای اولین بار در طول تاریخ می‌توانیم به این سوال عمومی پاسخ دهیم که "چه تفاوتی بین طبیعت و سرشت ما و پرورش ما وجود دارد؟"
دکتر "اسکات لیپمن" مسئول مرکز سرطان‌شناسی "مور" در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: "آغاز این دو موضوع با فاصله چند ماه از یکدیگر هیچ دلیلی برای همانند بودن آنها نیست."
مرکز مور از هر بیمار سرطانی که خودش اجازه دهد توالی ژنوم و تومور‌های سرطانی‌اش را مشخص می‌کند. از آنجا که توالی اولین ژنوم‌های انسانی در سال 2011 مشخص شد سرعت پیشرفت در این زمینه قابل توجه بوده و اکنون محققان سرطان‌شناس این مرکز در صدر پیشگامان این علم در آینده هستند.
لیپمن توضیح می‌دهد که ما در حال حاضر در دورانی به سر می‌بریم که دوران دگرگونی برای بیماری سرطان خواهد بود. دورانی مشابه دوره پیشگامان آغاز اینترنت در دهه 1990.
ما ژنوم را می‌فهمیم و فناوری گسترده به ترتیب در آوردن ژنوم‌ها به ما اجازه می‌دهد که این کار را خیلی سریع‌تر و ارزان‌تر از قبل انجام دهیم.
کاری که در گذشته انجام آن 15 تا 20 سال طول می‌کشید، اکنون در مدت یک تا دو سال انجام می‌شود. پیشرفت فعالیت در زمینه سرطان بسیار سریع است و این سرعت پیشرفت فقط بخش کوچکی از یک کار بسیار بزرگ است.
براساس گزارش سازمان جهانی سلامت، سرطان در سال 2011 سومین عامل مرگ و میر در جهان بوده است و یک هفتم کل آمار مرگ را در دنیا شامل می‌شود و در بسیاری از موارد بیماری کشنده سرطان با پیری همراه بوده است. شرکت اچ‌ا‌‌ل‌آي در نظر دارد از داده‌های مربوط به ژنوم‌ها که از توالی آنها به دست آمده است، برای شناسایی و تحلیل ژن‌های عامل سرطان استفاده و روش‌های درمانی بالقوه جدیدی را بیابد.
دکتر "رازل کرز راک" از پزشکان مسئول در مرکز مور که روش‌های دیگری که دسته‌بندی ژن‌ها می‌تواند در علم پزشکی ایجاد کند را مشاهده کرده است می‌گوید: به ترتیب درآوردن ژن‌ها فقط یک خط مقدم از راه‌های مقابله با پیری است.
او می‌افزاید: در حال حاضر ما افراد دارای سرطان‌های گوناگون را با یکدیگر مقایسه و در کنار هم قرار می‌دهیم. این کار تا حد كمي مفید بوده است و با استفاده از این تکنیک دست یافتن به برش بزرگ‌تری از وضعیت این افراد بسیار سخت است.
علت آن است که مثلا یک صد نفر بیمار مبتلا به سرطان ریه ممکن است هر کدام به دلیل نوعی متفاوت از غیر طبیعی بودن وضعیت داخلی بدن دچار این بیماری شده و سرطان در بدنشان رشد کرده باشد. و فقط بدن بخش کوچکی از آنها ممکن است به درمان واکنش مناسب داشته باشند.
ما در گذشته نمی‌توانستیم بین بیمارانی که به روش درمان پاسخ مثبت می‌دادند و بیمارانی که شیوه درمانی در آنان عوارض جانبی ایجاد می‌کرد، تفاوتی قائل شویم. توالی و ترتیب‌بندی ژنی به ما این اجازه را می‌دهد که روش درمان بیماران را براساس ویژگی‌های فردی و ژنتیکی هر بیمار تعیین ‌کنیم و این کار پایه درمان انحصاری هر بیمار است. من عقیده دارم که درمان انحصاری در تمام زمینه‌های پزشکی گسترش خواهد یافت و زمینه بالقوه بسیار زیادی در این راه وجود دارد.
موضوع امیدوار‌کننده این است که آنچه شرکت اچ‌ا‌‌ل‌آي در مورد سرطان فرا می‌گیرد، می‌تواند در بیماری‌های دیگری نظیر دیابت، چاقی، قلبی،کبد و جنون نیز کاربرد داشته باشد. اما یافتن راه‌های درمان این بیماری‌ها ممکن است برای افزایش طول عمر کافی نباشد. علاوه بر این گمان می‌رود که حتی اگر راه درمان سرطان را پیدا کنیم و قبل از آن مردم بر اثر بیماری دیگری از دنيا نروند، این روش فقط چند سال به افزایش متوسط طول عمر افراد کمک می‌کند.
به گفته ونتر به همین دلیل یافتن راه درمان فقط یک نوع بیماری ـ مانند سرطان که تهدید بزرگی برای سلامت انسان‌ها است ـ هدف نهایی شرکت اچ‌ا‌‌ل‌آي نیست.
وی می‌افزاید: درحالی که هر یک از ما روزی به دلیلی از دنیا خواهیم رفت، عامل سن بالا اولین زنگ خطر برای ابتلا به هر نوع بیماری و از بین رفتن است.
در چند دهه اخیر متوسط طول عمر انسان افزایش یافته است و تعداد کمتری از مردم بر اثر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی از دنیا می‌روند، ولی تعداد بیشتری با بیماری‌های نظیر جنون که بر کیفیت زندگی اثر می‌گذارد، زنده می‌مانند. و من این نوع زندگی را الزاما طول عمر توام با سلامت نمی‌نامم. بنابراین هدف فقط افزایش طول عمر نیست، بلکه هدف افزایش طول عمر همراه با سلامتی برای افراد است.

ژن‌های معیوب
سازوکار اصلی کنترل‌کننده پیری انسانی بسیار پیچیده است. آنچه ما درباره عوامل ژنتیکی پیری می‌دانیم از مطالعات مربوط به افراد یک خانواده، دوقلو‌ها و کسانی که بیش از یک صد سال عمر می‌کنند، به دست می‌آید.
عمر طولانی داشتن در خانواده، والدین و برادران و خواهران افرادی که بیش از صد‌سال عمر می‌کنند، بیشتر به چشم می‌خورد و متوسط طول عمر این افراد بیشتر از متوسط طول عمر سایر مردم است.
محققان از مطالعه این‌گونه خانواده‌ها و تحقیق بر روی ژنوم آنها برای تنوع‌های کوچک ژنتیکی که غالبا در مردمانی با نوعی بیماری خاص اتفاق می‌افتد، به این نتیجه رسیده‌اند که مواد پروتئینی در طول عمر آنان موثر بوده است و پی برده‌اند که یک تنوع ژنتیکی در ژن آپو ئي پروتئین E عامل اصلی خطر آغاز حمله آلزایمر در افراد است.
زیست‌شناسان با دستکاری این نوع از ژن‌ها توانستند طول عمر موش را تا پنجاه درصد افزایش دهند. این کار به لحاظ ژنتیکی سبب شد که موش بیشتر زنده بماند، کمتر انرژی و توان خود را از دست بدهد و دیر‌تر دچار بیماری شود.
هنوز نمی‌دانیم که آیا ژن‌های انسانی مشخص شده و به ترتیب درآمده توسط اچ‌ا‌‌ل‌آي را نیز می‌توان دستکاری کرد یا نه. اما دکتر "خوا پدرو" از دانشگاه لیورپول می‌گوید: داده‌های به دست آمده توسط اچ‌ا‌‌ل‌آي امکان مناسبی را برای آغاز حرکت جهت فهمیدن این موضوع فراهم کرده است. در موش مي‌توانيم تمام جنبه‌هاي مولكولي پيري، سلولي، طول عمر و بيماري را با دستكاري ژنتيكي به تاخیر بیندازیم. به طور قطع و یقین نمی‌دانیم که این کار در انسان هم امکان‌پذیر است یا نه. ولی به عقیده من هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم نمی‌توان این کار را کرد. به ترتیب و توالی درآوردن ژن‌ها محل  آغاز راه است. عامل ژنی یکی از اصلی‌ترین عوامل بالقوه پیری است و تحلیل علت این اتفاق در سطح گسترده بسیار مناسب است.

انسان‌ها در هر سنی دچار درد می‌شوند. هر چند برخی افراد طوری متولد می‌شوند که احساس درد ندارند. ممكن است چنین چیزی عالی به نظر برسد، اما این افراد ممکن است بدون آنکه متوجه باشند به خود آسیب برسانند، چرا که درد ندارند تا به عنوان یک سیستم هشداردهنده عمل کند. درد وظیفه مهمی ‌در حفاظت از ما از آسیب به عهده دارد، اما این امر واقعا فقط در مورد درد حاد صدق می‌کند. به نظر نمی‌رسد در دردهاي مزمن کاربرد مفیدی داشته باشد.
به هنگام درد، آسیب بافتی، حسگرهای کوچکی را در سراسر بدن برمی‌انگیزد که در اصطلاح به آنها گیرنده‌های آسیب1 می‌گویند. این اولین مرحله از تجربه درد است. وقتی بافت آسیب می‌بیند، پیامی‌ در طول عصب‌های متصل به نخاع منتشر می‌شود. از بسیاری جهات این همانند اتفاقی است که در سیستم تلفن می‌افتد. پیام‌های الکتریکی در طول خطوط تلفن حرکت کرده و مبادله می‌شوند و برای مغز انسان هیچ معنایی ندارند، تا اینکه توسط گوشی تلفن به صوت تبدیل شوند. همین رویداد در مورد پیام‌های عصبی صدق می‌کند. 
تنها زمانی که ‌این پیام‌های الکتریکی به مغز می‌رسند، تفسیر شده و درد ادراک می‌شود. این امر خیلی سریع اتفاق می‌افتد؛ مثلا فکر کنید با چه سرعتی می‌توانید دستتان را از آب جوش دور کنید.
در فهم اینکه بدن چطور درد را احساس می‌کند؛ دومین ناحیه مهم نخاع2 است. نخاع مجموعه‌ای از اعصاب و سلول‌های اختصاصی است که درون ستون مهره‌ها جای دارند. نخاع همانند یک پایانه پیچیده تلفن است که اطلاعات نقاط مختلف بدن را گرفته و هدایت و کنترل می‌کند.
 در کف جمجمه، نخاع به ناحیه‌ای وصل می‌شود که ما آن را ساقه مغز3 می‌نامیم که قسمت پايینی مغز است. ساقه مغز بخش بسیار پیچیده و درهم تنیده‌ای از مغز است که پیام‌های الکتریکی را از سراسر بدن دریافت می‌کند. این بخش نقش صافی را برعهده دارد که تصمیم می‌گیرد کدام پیام‌ها به سمت مغز حرکت کنند (شکل شماره 1).
چنین نیست که هر پیامی ‌بلافاصله به مغز فرستاده شود، همه آنها به نخاع می‌رسند، اما به شیوه‌های مختلف ورود آنها به مغز مسدود می‌شود. در سال 1965 دو دانشمند معروف به نام‌های پروفسور رونالد ملزک4 و پروفسور پاتریک وال5 اظهار داشتند که درون نخاع دروازه‌ای وجود دارد که اجازه می‌دهد پیغام‌ها از آن گذشته و به مغز برسند.  اگر این دروازه بسته باشد، پیام‌ها به مغز نخواهند رسید و درد احساس نمی‌شود.
این موضوع به توجیه برخی موقعیت‌ها کمک می‌کند. مثلا اگر بخشی از بدن را بعد از صدمه دیدن بمالیم، درد ممکن است نسبتا به سرعت برطرف شود و احساس کنیم بهتر شده‌ایم. به نظر می‌رسد مالش دادن، اعصابی را تحریک می‌کند که حامل درد نیستند اما با گذر از نخاع و بستن "دروازه" اجازه ورود پیام‌های عصبی حاوی درد را نمی‌دهند.
اطلاعاتی که از سوی مغز به سمت پائین می‌آیند نیز ممکن است به باز یا بسته شدن "دروازه" کمک کند. اگر به چیزی که برای شما مهم است "توجه" کنید و حواستان جای دیگری باشد آن گاه اطلاعات مربوط به "توجه" که از مغز به سمت نخاع حرکت می‌کند، "دروازه" را به روی پیام‌های درد می‌بندد و درد کمتری احساس خواهد شد. همین طور اگر توجه و نظر خود را روی یک جراحت متمرکز کنید احتمالا دروازه باز می‌شود و درد بیشتری احساس خواهید کرد.
متاسفانه مسدود کردن این دروازه به اراده ما نیست، اما به نظر می‌رسد چنانچه مغز حس‌های عادی مثل حرکت، لمس و فشار را دریافت کند و یا به افکار غیر از درد بپردازد، آنگاه کمتر درد را ادراک می‌کند. بنابراین فعال باقی ماندن به طور معقول و تمرکز روی مسائلی غیر از درد می‌تواند مفید باشد.
سرانجام ساقه مغز درد را به ناحیه‌ای از مغز موسوم به نیم کره‌های مغزی می‌فرستد. فقط در این ناحیه است که علائم درد در قالب آن نوع دردی که ما با آن آشنا هستیم، احساس می‌شود. در سطح مغز6 است که معنایی از درد ساخته می‌شود و ما درد را ادراک می‌کنیم. سعی می‌کنیم بفهمیم درد برای ما و دیگری چه معنایی دارد. درد از کجای بدن نشأت می‌گیرد؟
 آیا باید نگران آن باشیم یا درد فقط یک التهاب خفیف است که می‌توان آن را نادیده گرفت؟ اگر دردی باشد که پیش از این سابقه نداشته باشد (درد حاد) ممكن است نگران‌کننده‌تر از دردی باشد که حاصل عود یک درد کهنه (درد مزمن) است. 
همچنین هنگامی‌که درد فعالیت‌های روزانه شما را محدود کند و یا شما را از انجام فعالیت‌ها و ورزش‌های مورد علاقه‌تان بازدارد ممکن است بیشتر برایتان آزاردهنده باشد. همچنین هنگامی‌که اطلاعات کافی راجع به دردتان ندارید و تصاویر سی تی اسکن چیزی را نشان ندهند، احتمالا افکار و تصورات شما به هر سو کشیده می‌شوند و شاید رنج بیشتری را متحمل شوید.
پس از گذشت مدت زمانی، شناسایی و تفکیک این احساسات و افکار قوی از درد بسیار سخت خواهد شد. درست همان‌گونه که نمی‌توانید مواد تشکیل‌دهنده یک کیک را از هم جدا کنید، جدا کردن درد از هیجانات، افکار، باورها و اثر آنها روی زندگی شما ممکن است سخت باشد.

ادامه مطلب ...

محققان دانشگاه آرهاوس دانمارک با اسکن مغز بیش از 20 داوطلب در هنگام دعا و صحبت با خداوند اعلام کردند مغز افراد در هنگام دعا به گونه ای که در هنگام صحبت با یک دوست فعال می شود،فعّالیّت می کند.

محققان دانشگاه آرهاوس به منظور مطالعه بر روی این پدیده از داوطلبان خواستند یک بار به خواندن یک دعای مذهبی و یک بار به خواندن یک متن غیر مذهبی و اجتماعی کنند.

به گفته محققان در هنگام انجام عملیات اوّل و خواندن دعای مخصوص مسیحیان،قسمت هایی از مغز که با مرور ذهنی و تکرار در ارتباط است،فعال شد.

طی آزمایش نوع دوّم،داوطلبان قبل از خواستن آرزوهای خود از شخصیت های خیالی بابانوئل مشغول به خواندن دعا های شخصی خود شدند که این عمل باعث فعال سازی قسمت هایی از مغز که هنگام برقراری ارتباط با  انسانی دیگر فعّال میشوند،این محدوده از مغز با تئوری ذهن(هشیاری از اینکه دیگران دارای انگیزه وغرض مستقل هستند)در ارتباط نزدیک است.

قشر پیشین مغز در انسان یکی از عوامل کلیدی تئوری ذهن است.

به گفته محققان،این قسمت از مغز داوطلبان در هنگام انجام آزمایش دعا های  شخصی و صحبت با شخصیت بابانوئل غیرفعال بوده است.

ای پدیده نشان می دهد داوطلبان بابانوئل را شخصیتی کاملا خیالی و خداوند را موجودی واقعی می دانند.

مصرف نوشیدنی های قندی میتواند خطر بروز بیماری دیابت را تا 22 درصد افزایش دهد .در کشورهای پیشرفته نیز ثابت شده است که مصرف این گونه از نوشیدنی ها منجز به افزایش وزن و بروز بیماری دیابت نوع دوم می شود. به گزارش سازمان بهداشت جهانی ، در حال حاضر بیش از 310 میلیون نفر در جهان مبتلا به بیماری  دیابت نوع دوم می باشند. به گفته یکی از مختصصان ، نوشیدن نوشابه نه فقط سلامتی شما را تهدیدمی کند ،بلکه ازارزش غذایی چندانی نیز برخوردار نمی باشد. نوشیدنی روزانه آنها خطری بالقوه برای بروز بیماری دیابت نوع دوم است. همچنین ثابت شده است که مصرف کمتر این گونه از نوشابه ها خطر بروز سنگ های کلیه را نیز کاهش میدهد. اگر چه باور عمومی بر آن است که نوشیدن مایعات  خطر بروز سنگ های کلیه را کاهش می دهد ، اما در حقیقت این امر به نوع نوشیدنی مرتبط است که مینوشیم. تحقیقات صورت گرفته ثابت کرده است که مصرف  روزانه نوشابه های قندی 23درصد خطر تشکیل سنگها ی کلیه را ازایش می دهد 

اگر فکر میکنید ناخن ها تنها برای آرایش کردن و یا پیدا کردن لبه نوار چسب  به کار می آیند ، دو باره فکر کنید. یک مطالعه جدید نقش مهم ناخن ها انسان را دربار ه توانایی طبیعی رشد دوبار ه نوک انگشت های از بین رفته نشان میدهد و حتی سرنخ هایی در مورد چگونگی بهبود قدرت های محدود باززایی انسان ارائه می کند . اگر چه ممکن است نتوانیم مانند ستاره دریایی و سمندر ، یک عضو از دست رفته را به صورت کامل باززایی کنیم ،ولی می تونیم  نوک انگشتان قطع شده دوبره رشد دهیم . دانشمندان  سال ها در  حیرت بودند چرا زمانی  که ئمقداری از ناخن باقی می ماند ،این اتفاق می افتد . اما کنون ،پژو هشگران دانشگاهی در نیویورک پاسخ این پرسش را پیدا کرده اند . زیست شناسان با مطالعه بر روی موش ،سلول های  بنیادی را – سلول هایی که می توانند به انواع دیگر تبدیل شود – در لایه ای درست زیر نا خن انگشت از انگشت پای موش ها پیدا کردند . زمانی که این نقطه از انگشت قطع می شود ، واکنش زنجیره ا ی اغاز می شود که عصب ها را به این منطقه هدایت می کند . عصب ها نیز سلول ها بنیادی را برای تولید زرد پی ها و ماهیچه ها جدید به فعالیت وامی دارد .  اگر انگشت قطع شده باشد و ناخنی هم باقی نمانده باشد ،این واکنش زنجیره ا ی – واکنشی که با خانواده ا یاز پروتئن ها به نام  wntاتفاق می افتد – آغاز نخواهد شود . تصور می شود سازوکار مشابهی در باززایی نوک انگشتان انسان وجود دارد. مایومی ایتو استادیار دانشگاه ،که رهبری این پژوهش را برعهده دارد، امید دارد با برسی واکنش زنجیره ا ی ، روش درمانی برای باززایی انگشتان قطع شده از بالای ناخن ،ابداع کند . وی می گوید " اگر بتوانم تمام مولکل های دارای این توانایی خاص باززایی را شناسایی کنیم ،ممکن است روشی دارویی برای درمان انگشت قطع شده حاصل شود ." اما این امر آسان نیست . پژوهش های دیگر نشان داده است نتها فعال کردن پروتئین های wntدر زمان از بین رفتن ناخن باعث شروع فرایند باززایی نمی شود .

منبع:مجله دانشمند – مترجم:حمزه غفاری